10- (بيت)
ليلهائي نه لهين، ته وري به ليلهائيج،
پاند ڳچي پائيج، سڄڻ ٻاجهارا گهڻو.
شرح – اي انسان بي ڌيان ڪن قبوليت جو ڏئي مون کان ٻڌي وٺ بره جو بيان اي غافل غفگتي گرداب جا غرقان توڙي ساري عمر گناهن ڪرڻ ڪري پر عصيان ٿي رهيو آهين ته به اڃان تنهنجي واسطي ڌڻي جي دربار ۾ داخل ٿيڻ لاءِ دروازا توبه ۽ اميد جا کليل آهن تون ڌڻي پاڪ جي دربار رحمت کان ڪڏهن به نااميد نه رهه جيڪڏهن هڪ دفعو تنهنجي درخواست ۽ دانهه دربار اقدس ۾ قبول نه پوي ته به دل نه لوڏ وري دوباري به درد ناڪ دانهون آهون ڪندو رهه - منهنجو محبوب مهربان سڄڻ سائين سبحان اهڙو ته ٻاجهارو مالڪ منان آهي جو نيٺ توکي ساري عمر جا گناه ۽ بديون بخشي ڇڏيندو ۽ ڪڏهن به ڪريم ڪرم نواز پنهنجي درپاڪ ڪريمان تان نااميد ڪري نه موٽائيندو جنهن جو ثبوت هن آيت شريف مان بطور شرح جي عيان آهي.
قل يا عبادي الذين اسرفوا على انفسهم لا تقنطوا من رحمته الله ان الله يغفرالذنوب جميعا) يعني چئو تون اي محبوب مدني ته اي منهنجا ٻانهو توهان مان جن پنهنجن نفسن تي ظلم زيادتي ڪئي آهي اهي مون الله جي رحمت کان نااميد نه ٿين تحقيق الله انهن جا جميع جرم ۽ بديون بخشي ڇڏيندو) هي آيت شريف مان نه فقط ظاهري گناهن جي بخشيش جو پتو پوي ٿو پر انهي سان گڏوگڏ بره جي بيمارين کي صحت سلامتي معنوي ۽ بشارت وصال لايزال جو پڻ آسرو ڏنل آهي تنهن ڪري جي به جسمي هوڏ هٺ وڃائي بي نياز باري جي اڳيان پنهنجي نيستي ۽ نياز جو ناڻو نقد بطور نذر جي پيش ڪندا رهندا- تن سان ڪڏهن نه ڪڏهن ڪرم فرمائي ڪريم مزاج باوجود بي نياز هجڻ جي ڀرمي جو پوندو ۽ نياز واري کي ڪڏهن به نااميد ڪري پنهنجي درپاڪ کان نه موٽائيندو تنهن ڪري نيهن جي نانگي کي به پنهنجي نياز ۽ نيستي تي ايڏو ته قابل قبول ناز هجي جنهن نياز بي انداز کي ڏسي بي نياز بادشاه پڻ پاڻهيءَ موم دل ۽ پاڻي ٿي پوي ته ممڪن آهي ته ممتنع. جيئن جو اهڙي نياز نوڙت تي ناز ڪرڻ بابت هيٺيون شعر پڻ شاهد آهي.
(شعر)
بي نيازي ناز تنهنجو ناز منهنجو نياز تي + ناز نخوت تي آ تنهنجو منهنجو آزي آز تي
لاشريڪي ذات تي آ لاڏ لاشڪ ناز تو + مون کي ٿيڙو لاڏ مولا ذات تو ممتاز تي
سونهه پرور ناز توکي حسن صورت سونهه تي + ناز مون کي سوز سڪ سيني جي سهڻي ساز تي
هوڏ هستي ناز تنهنجو نيستي تي ناز مون + شوخ شوخي ناز تنهنجو منهنجو آ ايلاز تي
ليس مثلڪ ناز تنهنجو ناس ۾ نروار آ + مون کي تو بي مثل مهرو شوق جي شهباز تي
ناز بي پرواهي تنهنجو منهنجو آ پرواه تي + توکي پنهنجي راز تي مون کي به تنهنجي راز تي
خود خودي تي ناز تنهنجو خلق ۾ ٿيڙو عيان + بي خودي تي خاڪ کي ٻيو عرش جي پرواز تي