مال اولاد جي محبت ۾ مبتلا ٿي ڪيچ ڌڻي وٽ ڪاڻيارو ٿيڻ
ٻڌو ڪنهن ٻڌياڻ، هئنڙو هوتاڻن سان،
ڪا جو پئي ڪاڻ، نبيريان ته نه نبري.
شرح- سهڻو سرتاج سنڌ پاڻ کي پاڻ خوش خطاب ڪري رهيو آهي مگر حقيقت ۾ هر هڪ طالب المولى کي انتباه جو اشارو ڏنل آهي ته اي طالب حق جا تون الست بربکم جي ارشاد وقت قالوا بلى جي ٻول سان ميثاق جي ڏينهن ۾ جو روحاني رمز سبب ڄڻ ٻنڌڻن جو زمانو هو پنهنجي ٻاروچل ٻاجهاري سان ٻجهي آيو آهين هاڻي هتي دنيا جي بري بنڀور ۾ سندس بازار ۽ فريب ده رونق ۽ مال متاع تي ڀلي ڪيچ ڌڻي ڏهون ڪاڻيارو ٿيو آهين انهي ڪاڻ رهاڻ پوڻ ڪري ڪيچ ڌڻي توکان مهن مٽائي رسي ويل آهي – تنهن ڪري جيستائين غفلت جي خواب گران کان بيدار ٿي غير جا تعلقات نه ٽوڙيندي تيستائين نيهن جو نبيرڻ ڏکيو ۽ دشوار آهي، انهي بيداري کان سوا ڪيتري به ڪوشش ڪرڻ ۾ ايندي ته نيهن نبري نه سگهندو بلڪ رهندو عتاب ۽ ڏوراپي جهلڻ جو جوڳو ٿيندي تنهن ڪري جيستائين سسئي وانگي سرانگي عاجزي زاري نيزاري ڳل ڳاري سان پنهنجي پنهل پاڪ کي پرچائڻ ۽ سرچائڻ جي ڪوشش ڪري انهي جي در پاڪ تي عاجزي سان آڻ نه آڻيندي ته پوءِ پنهل بي پرواهه کي تنهنجي ڪهڙي پرواهه آهي تنهن ڪري آڻ ۽ ڪاڻ ڪڍڻ کان سوا هو بي ڪاڻيو ڪڏهن به ڪونه پرچندو جيئن جو فقير خاڪ جي هيٺين ڪلام مان آڻ آڻڻ بابت پوري پوري هدايت ڏنل عيان آهي
(ڪلام)
آڻ وارا آڻ آڻن هو نه آڻي آڻ ٿو + ڪين ڪنهن وانگي ڪڍي ڪنهنجي ڪڏهن به ڪاڻ ٿو
1. ڏيهه جي ڏاتار کي ڪنهن جي نه آ پرواهه ڪا + جي پوي پرچي ڏئي ڏاتيون ۽ ڏوڙا ڏاڻ ٿو
2. تاڻ تن من ۾ تهين جي پاڻ بي تاڻيو رهي + فاذڪروني سان فقط تن ۾ رکي سو تاڻ ٿو
3. پاڻ ڏيندو پاڻ لاهيندو ڳجهون بيماريون + ويج دنيا جا نه ڄاڻن پاڻ ڄاڻي ڄاڻ ٿو
4. حاذقن جي هوش کان آ هوش اعلى هوت جو + پاڻ پنهنجو راز مخفي پاڻ ڄاڻي پاڻ ٿو
5. سور جون سو سوکڙيون آيون ڀلي سوغات ٿي + صابرن سان سو سڄڻ ساڻي رهي ۽ ساڻ ٿو
6. انفسي آيات سان تو ۾ ۽ مون ۾ موج زن + خاڪ ۾ مخفي رهي سو کاڻ وانگي کاڻ ٿو
انهي ساري تحقيق انيق ۽ ڀٽ ڌڻي جي بيت مذڪور جي پٺ ڀرائي هن آيت شريف مان بطور شرح شافي جي ظاهر آهي لاتلهکم اموا لکم واولادکم عن ذڪر الله) يعني نه روڪي اوهان کي مال ۽ اولاد جي محبت منهنجي ذڪر ذاتي کان) تنهن ڪري هن آيت ارشاد اعلى موجب انسان کي غافل ٿي مال ۽ اولاد جي محبت ماکي جي مک وانگي ڦاسڻ نه گهرجي پر جي مال ۽ اولاد جي محبت باطل ۾ ڦاسي پيا ۽ انهن جي اندر مان ذڪر جو ذوق ذاتي هليو ويو ته پوءِ اهي ڪيچ ڌڻي کان ڪاڻيارا ٿي ساري ڄمار نقصان ۾ نراور ڪري گذاريندا جيئن جو انهي حقيقت تي هيٺين آيت شاهدي ڏئي رهي آهي ومن يفعل ذلک فاولئڪ هم الخاسرون) يعني جن مال الاد جي عشق ۾ عمر وڃائي اهي نقصان پرائڻ وارا آهن) تنهن ڪري طالب صادق کي گهرجي ته هر طاعت ۽ عبادت ۽ الحاج ۾ تبارڪ تعلى جي توفيق پاڻ سان رفيق ڪري ته انشاءَ الله تعالى نيهن به نبري پوندو ڇو ته سعادت سرمدي باري تعالى جي بخشيش ۽ عنايت ارزاني جو ثمرو آهي جئين جو زيرين بيت فارسي مان ثابت آهي
(بيت)
اين سعادت بزور بازو نيست تانه بخشد خدائي بخشنده)