لوڪ ادب، لساني ۽ ادبي تحقيق

دنيا جون شاعر عورتون

هن ڪتاب ۾ اڍائي ٽن هزار سالن جي عرصي تي ڦهليل عورتن جي پيڙائن جي تاريخ آهي. هن ۾ عيسوي سن کان به اڳي جي شاعرائن کان وٺي ويهين صديءَ جي پڇاڙي تائين، يونان جي سيفوءَ کان وٺي هندستان جي امرتا پريتم تائين وڃي شاعرائن جي خيالن، جذبن ۽ احساسن ۾ هڪجهڙائي حيرت ۾ وجهندڙ آهي.
Title Cover of book دنيا جون شاعر عورتون

پراڪسيلايونان (٤٥٠ ق.م)

سسيان جي شاعر پراڪسيلا ”ڊورين يوناني سماج“ جي پيداوار هئي جتي عورتن کي ايٿنس کان وڌيڪ آزادي هئي. هن جا ڪيترن قسمن جا شعر لکيل هئا پر گهڻا محفوظ نه رهي سگهيا. سندس شاعريءَ مان ڪجهه سٽون هڪ چوڻيءَ طور مشهور آهن جن مان هڪ آهي ”پراڪسيلا جي اڊونس کان به بدتر...“ معنيٰ ته شاعري ڪيئن هجي يا ڪيئن نه هجي ان لاءِ اهو جملو استعمال ٿيندو هو، جيڪو ادبي ماڻهن وٽ مروج هو.

[b]”اڊونس“ (مان هڪ ٽڪرو)
[/b]
اڊونس، مرندي؛
”پنهنجي پويان جيڪي ڇڏي وڃان ٿي
تنهن ۾ منهنجو ”سج“ پاڻ به آهي
ان کان سواءِ ڪيترا ٽمڪندڙ ”تارا“ آهن
۽ امڙ ”چنڊ“ جو سهڻو چهرو آهي
۽ سڀ سوادي مندائتا ميوا
صوف، ناسپاتيون ۽ ونگا
سڀ هت ڇڏيو ٿي وڃان.“
***
ڌيان ڪر منهنجي پياري
هر هڪ پٿر هيٺان
هت هڪ وڇون ويٺل آهي
***
دريءَ مان مون ڏانهن نهاريندڙ
اي پياري سهڻي نينگر
ڪنوار جي سندر روپ ۾
تنهنجو منهن لڳي ٿو ڪيڏو پوتر!
***