وچيون دور (٦٠٠ع کان ١٥٠٠ع)
آئرلئنڊ - ( ٧ صدي عيسوي)[/b]
لئڊان ستين صديءَ جي شاعر هئي. هن پنهنجي محبوب ”ڪوريٿو“ کي ڇڏي هڪ راهبه بنجڻ قبوليو هو، پر پوءِ پنهنجي ان فيصلي تي پڇتائيندي هوءَ ڪوريٿو وٽ موٽي وئي هئي.... پر ان وقت تائين هو به هڪ راهب بنجي چڪو هو ۽ هن کي ڏسي سمنڊ پار ڪري ڀڄي نڪتو هو.
٩ صديءَ ۾ اها ڪهاڻي منظرعام تي آئي جيڪا ١٦ صديءَ ۾ هڪ قلمي نسخي ۾ محفوظ ڪئي وئي.
[b]اقرار[/b]
ڪيڏي ڏکويل آهيان
هاءِ! مون هي ڇا ڪري ڇڏيو؟
پنهنجي دل جي مالڪ کي
ڏکوئي وڌم، پر ڇو؟
عرش جي مالڪ جي ڊپ کان!
ڇا هو موٽي مون وٽ ايندو؟
درد جي رستي
بهشت جي ڳولا
اجائي ته نه هئي؟
آءٌ لئڊان آهيان
ڪوريٿو سان ٿي پيار ڪيان
مثالي سچو پيار، الا
جي ٿورا پل ساڻس گهاريم
تن جو مٺڙو ساٿ سنڀاريان
ٻيلي جي سمورن وڻن ٽڻن
اسان لئه ٿي ڳايو
سمنڊ جي سنهري لهرن
ٿي ساز وڄايو
مون ڀُل ۾ پنهنجو پيار وڃايو
هن لاءِ به سڀڪجهه
مان ئي ته هئس
ڪوبه گمان، ڪوبه ڌيان
ايئن دوري نه وجهي ها
الا! مون ڪيڏي ڀل ڪئي
پر اڄ بنا لڄ جي
اقرار ڪريان ٿي
هن کي پنهنجو پرين چوان ٿي
ڇو ته منهنجي دل کي جا ڄر لڳي آ
هن بنا مان جاڙ جيان ٿي
***