لوڪ ادب، لساني ۽ ادبي تحقيق

دنيا جون شاعر عورتون

هن ڪتاب ۾ اڍائي ٽن هزار سالن جي عرصي تي ڦهليل عورتن جي پيڙائن جي تاريخ آهي. هن ۾ عيسوي سن کان به اڳي جي شاعرائن کان وٺي ويهين صديءَ جي پڇاڙي تائين، يونان جي سيفوءَ کان وٺي هندستان جي امرتا پريتم تائين وڃي شاعرائن جي خيالن، جذبن ۽ احساسن ۾ هڪجهڙائي حيرت ۾ وجهندڙ آهي.
Title Cover of book دنيا جون شاعر عورتون

امرتا پريتم : ھندستان (پنجابي) (١٩١٩ع کان ٢٠٠٥ع)

امرتا چوڏھن کان وڌيڪ شاعريءَ جي ڪتابن جي ليکڪا آھي، ١٣ ناول لکيا اٿس ۽ افسانن جا پڻ ڪيترائي مجموعا ڇپجي چڪا اٿس ۽ پنهنجي دؤر جي تمام وڏي ھندستاني ليکڪا آھي ۽ پھرين عورت آھي جنهن ساھتيه اڪيڊمي انعام حاصل ڪيو آھي. ھن جون لکڻيون ڪيترين ٻولين ۾ ترجمو ٿي چڪيون آھن. ھيءَ ھڪڙي ماھوار رسالي ”ناگمني“ جي ايڊيٽر پڻ رھي آھي. دھليءَ ۾ پنهنجي ڪٽنب سان رھي ٿي. ھن رسيدي ٽڪٽ نالي سان پنهنجي آتم ڪھاڻي به لکي، جنهن کيس ادب ۾ اڃا به اعليٰ مقام ڏياريو. (ويجھڙائيءَ ۾ لاڏاڻو ڪري وئي آھي. مترجم)

ڏھاڙي

نيري آسمان جي ھڪ ڪنڊ ۾
رات جي مـِـل سيٽي وڄائي ٿي
۽ چنڊ جي چمنيءَ مان
گھاٽو اڇو دونهون اڇلائي ٿي
***
سپني جي اوڙاھن اندر
پورھيت جو پيار
سڀني باھين کي وڌائيندڙ
***
آءٌ پنهنجي ملاقات ڪمايان ٿي
تو کي ڀاڪر ۾ پل لاءِ ڀرڻ
منهنجي ڏينهن جي مزدوري!
آءٌ پنهنجي روح جو کاڌو ڳنهي
پچايان ٿي ۽ کانوان ٿي
۽ خالي ٿانوَ سجائي رکان ٿي
***
رات جي مِل سيٽي وڄائي ٿي
۽ چنڊ جي چمنيءَ مان
دونهون نڪري ٿو
اميد جي علامت بنجي
***
آءٌ جيڪي ڪمايان ٿي
سوئي اڄ کانوان ٿي
نه ڪالھوڪو ڪجهه پاروٿو بچيل آھي
نه ئي سڀاڻي لاءِ داڻو بچايان ٿي!
***