لوڪ ادب، لساني ۽ ادبي تحقيق

دنيا جون شاعر عورتون

هن ڪتاب ۾ اڍائي ٽن هزار سالن جي عرصي تي ڦهليل عورتن جي پيڙائن جي تاريخ آهي. هن ۾ عيسوي سن کان به اڳي جي شاعرائن کان وٺي ويهين صديءَ جي پڇاڙي تائين، يونان جي سيفوءَ کان وٺي هندستان جي امرتا پريتم تائين وڃي شاعرائن جي خيالن، جذبن ۽ احساسن ۾ هڪجهڙائي حيرت ۾ وجهندڙ آهي.
Title Cover of book دنيا جون شاعر عورتون

اينا ماريا لينگرن : سئيڊن (١٧٥٤ع کان ١٨١٩ع)

ھيءَ اپسالا يونيورسٽيءَ جي پروفيسر جي ڌيءَ ھئي ۽ پاڻ ڪلاسيڪي لاطيني تعليم ورتي ھئائين ۽ شاعري ۽ ڊرامن جي ترجمي جي ڪري گھڻي مشھوري مليس. ١٧٨٠ع ۾ ھن شاعري ڪئي ۽ اسٽاڪ ھوم ۾ رھڻ لڳي جتي سندس مڙس ھڪ اخبار ”اسٽاڪ ھوم پوسٽ“ جو ايڊيٽر بڻيو ھو. جنهن ۾ سندس شاعري ڇپي. ھيءَ ھڪ سٺي ڳائڻي به ھئي ۽ ڪيترائي گيت پاڻ ڪمپوز به ڪيا ھئائين. ھن پنهنجي شاعري ڇپرائڻ کان انڪار ڪري ڇڏيو ھو جيڪا سندس مرڻ کان پوءِ ڇپي. ھيءَ پھرين عورت ھئي جنهن کي سئيڊن اڪئڊمي طرفان ساليانو وظيفو ملندو ھو. ھيءَ ويھين صديءَ کان اڳ جي تمام وڏي سئيڊش شاعر ھئي.

[b]نوان ڪپڙا – نوان رواج
[/b]
منهنجي ماسيءَ ھڪ ڏينهن چيو مون کي
”جڏھن آءٌ جوان ھئس – ڌيئڙي!
سال سترنهن سو ٽيھھ(١٧٣٠ع) ڌاري
سنهڙي ڄاريءَ جي گائون بجاءِ
ٿلھا اوني ڪپڙا پائي، پاڻ لڪائي
ھر ڪا عورت ھت ھلندي ھئي
سرخي پائوڊر، روج لڳائڻ بنان ئي
فضيلت سان اھا سونهندي ھئي
ھن وٽ جيڪو ذھن ھوندو ھو
سو مضبوط سندس ڪپڙن جيان ھو
پر ھاڻ ته سڀڪجهه بدلجي ويو آھي
حياتي اھا ساڳي ناھي – ڌيئڙي!“
”نوان ماڻھو، نوان فيشن، نوان لاڙا
سلڪ ٽفيٽا ۽ ٻيا ويس وڳا
نيون ريتون، نيون رسمون، نيون قرب ڪھاڻيون
ننڍڙيون نينگريون ۽ مڙسن واريون
ھوس جي رستي تي ڇڙواڳ رھن ٿيون
بي شرميءَ، بي حيائيءَ جو ھي دور آھي
ميڪ اپ، سنهڙي ململ، اگھاڙيون ڳالھيون
چون ٿا 'ماڊرن وقت آھي،
”ھن سان ھلڻو آھي ھٿ ۾ ھٿ ملائي!“
***