نامعلوم شاعره : افغانستان (پشتو)
سون ۽ مٽي
ڪو سنت مٽيءَ ڏانهن ڏسي
ته اھا سون ٿيو پوي
پر منهنجو محبوب اھڙو ڪونهي
ھو مون کي ئي سون ٿو سڏي،
پر ھن جي ھڪ نگاھھ
مون کي مٽي ڪريو ڇڏي
***
منهنجو محبوب وٺي رھيو آھي
ٻين گلن جو واس
ھو نٿو ڄاڻي ھن پيلي گل کي
جو اٿس آسپاس
***
تون سمورو اونهارو ڪابل ۾ گذاري
سياري ۾ موٽيو آھين
ته به پنهنجا گل ٽڙيل ڏسڻ ٿو چاھين!
***
امڙ، منهنجا وار وڌڻ ڏي
انهن کي نه وڍ
ڳائيندڙ پيارا پکيئڙا
وڍيل وڻن تي ڪو نه ايندا آھن.