سارجئانا انس ڊي لا ڪروز : ميڪسيڪو (١٦٥٢ع کان ١٦٩٥ع)
ھي ھڪ طنزيھ (Satirical) نظم آھي ”پيار“ جي عنوان تي، جيڪو ھن مردن کي مخاطب ٿي چيو ھو:
[b]ڏوھاري ڪير؟
[/b]اڻ ڄاڻ مَردو! ڇڏي ٿا ڏيو
عورتن کي بي عقل ڄاڻي
ڇا اوھين بلڪل نٿا ڄاڻو
ته ان جو ڪارڻ اوھين پاڻ ئي آھيو
ھنن کي حقير ڄاڻي پيرن ۾ لتاڙيو
۽ پوءِ به ھنن مان چڱائي ٿا چاھيو
سندن شرم جھڙي حالت جو
اصل ڪارڻ اوھين پاڻ ئي آھيو!
ان کان وڌ ڪھڙو ڀوڳ آھي
جو لاپرواھيءَ جي ڌنڌ سان
آئينو ڌنڌلائي، پوءِ ڪو چوي
ته اھو صاف ئي ناھي!
***
اي نقادو! توھان کان سچ ته
ڪا عورت کٽي ئي نٿي سگھي
ڪو وٽس وڃي نه سگھي ته چئو
”ڏاڍي سخت ۽ سرد آھي“
۽ جي ڪو وٽس سولائيءَ سان ھليو وڃي
ته چئو ته ”ھوءَ چالو، بي شرم
ھر ڪنهن لاءِ نرم گرم آھي!“
***
آءٌ توکي روڪي به نه ٿي سگھان
۽ توکي ڇڏي به نه ٿي سگھان
توکي روڪڻ لاءِ ڇا ڪريان؟
۽ توکي ڇڏڻ لاءِ ڇا چوان؟
مون کي توسان پيار به آھي
پر ڪڏھن ڪڏھن ڇو الائي
دل چوي ٿي آخر تو ۾ ڇاھي؟
***
تون پاڻ کي ڪجهه بدلائي
نه ته پوءِ مون کي ڪجهه نه چئجان
جي ويس توکان پاڻ ڇڏائي
***
منهنجي دل توکان باغي آھي
اڌ دل ڌڪاري ٿي توکي
اڌ دل کي توسان پيار به آھي!
***
ائين ئي وڙھندي جھڙندي
رُسندي ٺھندي پيار اسان جو
پلبو رھندو، جيئندو رھندو.
***
ڀل تون ڪجهه ڏيڻ نه چاھين
۽ آءٌ ڪجهه وٺڻ نه چاھيان
پر تنهنجي ٺلھي ارادي تي ئي
اعتبار ڪرڻ ٿي چاھيان!
***