تاريخن جي رنگن ۾ ڀي روحن جا ڪي رشتا آهن،
محبت جي هن ميلي ۾ ير پيار جا ڪيئي ناتا آهن.
دنيا گونگي ٻوڙي آهي، جنهن ۾ ڪيئي انڌا آهن،
سچ سمورو سمجهن ٿا پر، پو ڀي ڪيڏا ٻاتا آهن.
ڪنڊن جي آ سيجهه هي دنيا، جنهن ۾ ڪيئي گهاڻا آهن،
توکي ڪهڙي ڄاڻ او جيڏا، تو هار گلن جا پاتا آهن.
تو ڌرتي خاطر سِر ڏنو هو، مسجد مندر يار رنو هو،
تون ڏاهر ساري ڏيهه ۾ آهين، تنهنجا ڪيئي کاتا آهن.
ڪينجهر کان ڪارونجهر تائين منهنجي ڌرتي سوني آهي،
جنهن ۾ منهنجو ساهه سمايل، جنهن لاءِ نيڻ هي آتا آهن،
روز ٿو سولي سينگارين تون، روز اڏيءَ تي سرڙا آهن،
روز اوهان لاءِ ڳڀرو منهنجا، مون گيت ڏکن جا ڳاتا آهن.
روز پسان ٿو روشن ڌرتي، ”صحبت“ سندر مٺڙي ڌرتي،
چاهت جا اڄ چنگ کڻي مون، رنگ گلن جا لاتا آهن.