جي مارڻ گهرو ٿا ته ماري ڇڏيو،
يا ٻارڻ ڪري مونکي ٻاري ڇڏيو.
اسان کي ڪڍي دل جي ايوان مان،
وسارڻ گهرو ٿا وساري ڇڏيو.
اسين پيار جا پنڇي به آهيون مگر،
اڏارڻ گهرو ٿا، اڏاري ڇڏيو.
ڀلي ميڻ سمجهو يا پٿر مٺي!،
جي ڳارڻ گهرو ٿا ته ڳاري ڇڏيو.
هٽو ڪين پوئتي رڪاوٽ ڏسي،
وڌي ڏاڍ ڏونگر جا ڏاري ڇڏيو.
پيئڻ جي گهرو ٿا، اسان سان پيئو،
اڪيلي پيئڻ کان ته هاري ڇڏيو.
اسين ٿا کڻون سر تي الزام سڀ،
اوهان هربلا سر تان ٽاري ڇڏيو.
اگر بار آهي بڻيل هن بزم تي،
ته ”صحبت“ کي بيشڪ اٿاري ڇڏيو.