سمي هڪڙي سهاني سان،
ملي ٿي هو بهاني سان.
ڪُهي ٿي ڪيترا عاشق،
نگاهن جي نشاني سان.
سدائين جيءَ ٿو جهومي،
پرين تنهنجي تراني سان.
اجاڳر اڄ به آهيان مان،
مٺي! تنهنجي فساني سان.
رهان ٿو گم سدا تو ۾،
نه تعلق آ زماني سان.
رهي نسبت اٿم هر دم،
اوهان جي آستاني سان.
ملي ويندي شهنشاهي،
محبت جي خزاني سان.
حسد بجلي جو آ ”صحبت“،
اسان جي آستاني سان.