باسي تو جا باس،
ڪانه ٿي پوري آس.
تنهنجن ڪارن وارن جو،
وٺندو رهان پيو واس.
چيڀاٽيندي جذبن کي،
ڪونه پئي ڪو قياس.
مايوسي آ ڪفر جاني،
ايڏو ٿي نه نراس.
سُک جو سج نڪرندو آخر،
ڪيسين رهندي اماس.
نظرن جا تو تير هنيا،
ڪيئي ٿي ويا ناس.
صحبت! تنهنجي عشق ۾،
ٿي ويو وفا شناس.