عزت
دولت جي دهليز تي،
ڇم ڇم آهي ڇيرن جي،
مجبورين جي سوداگر،
معصوم نچي آ بيوس ٿي،
ڳوڙها پنهنجا پي اڄ وئي،
پير به هن جا ڦٽجي پيا،
هن کي پر ڪا خبر نه پئي،
هُن کي هي احساس ٿو کائي،
هن جي پيءُ کي ڪينسر آهي،
ان لاءِ هن آ رات کپائي،
پنهنجي عصمت ڪيش ڪرائي،
جڏهن صبح جو موٽي آئي،
ڪنڌ جهڪائي، نيڻ پُسائي،
هُن جي گهر ۾ اچ وڃ هئي ڪا،
هُن کي ڳالهه ٻڌڻ ۾ آئي،
هن جو پيءُ ويو رات گذاري،
پنهنجي عزت ڪيش ڪرائي،
پوءِ به سگهي نه پيءُ بچائي.