هن جو جنهن وٽ به جام پهتو آ،
عرش تي ان جو نام پهتو آ.
عشق جو آ امام هو، ليڪن،
سونهن جو ٿي غلام پهتو آ.
داغ دل جا سدا رکي روشن،
عمر ڳاري تمام پهتو آ.
عشق جو آفتاب اڀريو ۽،
پيار جو ئي نظام پهتو آ.
اڄ به مونکي وساري ڪين سگهي،
اڄ به هُن جو سلام پهتو آ.
هن جو پڻ انگ انگ خوش آهي،
ڄڻ ته راڌا جو شيام پهتو آ.
هن جي نالي سان جام آڻ وري،
توڙي ماه صيام پهتو آ.
هونءَ ته بدنام آ گهڻو ”صحبت“
تو اڳيان نيڪ نام پهتو آ.