ياد
ستارا ڪيئن ساريندا،
اکين مان نور هاريندا،
ڪتيون ڪاٿي ڪڇي سگهنديون،
اسان جي عشق جون آهون،
اسان جو ڇو ڀرم رکنديون،
اسانجي پيار جون راهون،
نه ڏيئا ڪي پڪاريندا،
نه ئي ماتم ڪري سگهنديون،
هوائون هن حياتيءَ جون،
توکان وڇڙي جڏهن وينديون،
توکان وسري جڏهن وينديون،
اسان جون عادتون جانان،
اسان جو محبتون جانان،
تڏهن هي چاندنيون توکي،
اسان جو ڏس پتو ڏينديون،
تڏهن شامون ڪراچيءَ جون،
تڏهن راتيون ڪراچيءَ جون،
اوهان کي اي مٺي! هيڪر،
اسان جي ياد ڏيارينديون،
پيون پل پل پُڪارينديون،
پيون پل پل پُڪارينديون،
تڏهن توکي خبر پوندي،
اسان ۾ ڇا هيو جانان،
اسان جو ساهه ڇا ۾ هو،
اسان جو چاهه ڇا ۾ هو،
مگرهي واءُ جو جهوٽو،
نه ورڻو هو نه ورڻو آ،
مگر تو ۾ سدا مونکي،
صدين کان پوءِ به رهڻو آ،
صدين کان پوءِ به رهڻو آ.
***
ڪارونجهر ڇو ڪارو ٿيو آ،
ڪنهن جي سور سڙين ٿو پيارا،
ڪينجهر ڪپ تي روز ڪُسن ٿيون،
ڪيئي ڪنواريون، ڪيئي ڪنوارا.
(ب-ص-ع)