هو سراپا شباب ويٺي آ،
اڄ هٽائي نقاب ويٺي آ.
منهنجي ڪارڻ ئي دل جي آڳند تي،
اڄ سجائي گلاب ويٺي آ.
مان به ٿي ويس اتاولو ڏاڍو،
هو به لاهي حجاب ويٺي آ.
ماجرا من جي سڀ ٻڌائي ٿي،
دل جو کولي ڪتاب ويٺي آ.
پنهنجي من ۾ اچي وئي ائين ڄڻ،
روح ۾ ٿي رباب ويٺي آ.
پنهنجو جيون رُسي ويو ”صحبت“
هو ڪري جو عتاب ويٺي آ.