اچي ديس جا ڏس تون مارو ويچارا،
هي غربت جا ماريل، بکايل، ڏکايل.
آ مزدور مظلوم منهنجي وطن جو،
هي پورهيت آ منهنجو، غمن ساڻ گهايل.
نه مائو، نه لينن وڪاميو وطن تي،
مگرهت آ ليڊر اسان جو وڪايل.
لٽيو دين جي آڙ ۾ پير مرشد،
رهون وسوسن ۾ منجهيل ۽ منجهايل.
آ ڏهڪاءُ تنهنجو وڏيرا اڃان ڀي،
اڃان ڀي هي هاري رهي ٿو ستايل.
ٿي بنجر وئي آهي ڌرتي اسان جي،
ويو ڏيهه سارو ٿي آهي ڏُڪاريل.
غدارن سان پنهنجي لڳي آ نه لڳندي،
نه آهيون اي صحبت! وڏيرن جا قائل.