گج مٿي ڪاوا
نظرن جو نظرن ساڻ ملڻ،
۽ تنهنجو مٺي ائين مرڪي پوڻ.
ڪـــيـڏو نــه لــڳــو پــيــارو مــنــظــر.
توکي ويس ڪاري ۾ جڏهن ڏٺم،
ڄڻ تارو کڙيو اوندهه ۾ صنم،
پنهنجي منهن تان پردو پري ڪرڻ.
ڪـــيـڏو نــه لــڳــو پــيــارو مــنــظــر.
تنهنجي هر ڪا ادا، شعر آ يا غزل،
عذرا شيرين، ليليٰ جي مثل،
هي قدرت جو شهڪار هجڻ،
ڪـــيـڏو نــه لــڳــو پــيــارو مــنــظــر.
هت ڳاڙهن ڳلن سان زلف کيڏن،
تنهنجي گج مٿي ڪاوا چمڪن،
تنهنجي ڀوري بدن جو ائين ڇلڻ،
ڪـــيـڏو نــه لــڳــو پــيــارو مــنــظــر.