وسي برسات ڳوڙهن جي،
ملي آ رات ڳوڙهن جي.
خوشين کان خوف ٿي پيو آ،
رڳي آ تات ڳوڙهن جي.
اسان شاعر ڏکن جا هون،
اسان جي ڏات ڳوڙهن جي.
ٿا ٽهڪن کي گهرايون پر،
لهي ٿي ذات ڳوڙهن جي.
مليا تحفا ڏکن جا هن،
ملي سوغات ڳوڙهن جي.
اوهان جي شعر ۾ ”صحبت“،
فقط آ بات ڳوڙن جي.