شاعري

اي چنڊ ڀٽائيءَ کي چئجان

اسان يقين سان چئي سگھون ٿا تـ هي ڪتاب سنڌي شاعريءَ جي تاريخي اڀياس لاءِ گم ٿيل ڪڙيءَ وانگر آهي، 70ع ۽ 80ع وارا ڏهاڪا سنڌي معاشري ۽ ادب لاءِ هڪ اهم دور رهيا آهن. سنڌي سماج جي سامهون اها چئلينج سياسي ۽ معاشرتي طور تي اڀري آئي هئي جتي تاريخي طور تي سهپ ۽ دانش وارين روايتن کي اڻسهپ ۽ انتهاپسندي وارين روايتن ۾ تبديلي ڪرڻ جي شعوري ڪوشش رياستي ذريعن سان ڪئي وئي.
Title Cover of book اي چنڊ ڀٽائيءَ کي چئجان

ڪنٽراسٽ

شاعري ......... لانگ بوٽ
شاعر ......... گولي،
بانبڙا ٻار جا ...... پاس آئوٽ پئريڊ

ٻن ڀرن و چ ٻن ڪلهن تي
تلڪ سرمي جو.... بٽڻ ڪو ٽامي جو.

گوڏ صدري نيري، خاڪي
مٿي تي انگوڇو.... ۽ اڇي يونيفارم

اس ۽ ٿڌ ۾ ڄڻ تـ ماڻهوءَ
اگھاڙا پير....... جي چم مان
جوڙيل جوتا
چلڪندڙ بوٽ
تري ۾ ڪوڪا

ڏور لوڙائو وار، وومن
۽ ڀٽائي جا بيت.... ۽ وائين،
جنگي جوان

ڏاند گاڏي جيٽ، ميزائيل
پلال، ڇنل رلهي.... بڪتربند گاڏيون

لٺ گھوٻاٽا، جي ٿري، ماٽر
ڪهاڙيون..... ۽ توبخانا
مڏيون، سڏيون

رات جو ڏم کان چور، زاني،
ڀڄي ۽ لڪي، ....ڀٽائي، سهڻي ميهر
تار ترندڙ ۽ ٽڪٽڪي، ڪات،
ميهر سان ملندڙ چم جا ڦٽڪا.
سنڌ جيئي، .......نظام مصطفي،
سدا جيئي پورهيت پائنده باد، زنده باد.