هڪ گھڙي هڪ جنم
هن گھڙيءَ کي هتي بيهاري ڇڏيان
هن جي انگ انگ کي چتائي ڏسي
ور وڪڙ وار ونگ کي پوڄيان
هي گھڙي ڪيتري حسين آهي
دل چوي ٿي اها امر ٿي وڃي
هي گھڙي هانو ۾ هري ٿي پئي
خوف ٿئي ٿو ڪٿي ڇڏي نـ وڃي
هن گھڙيءَ هُن کي ننڊ ۾ نيئي
هن جي وارن سان راند ويٺي ڪئي
چوڏهين چنڊ کي ڏندڻ ٿي پيا
رات روئي رڙي ڇتي ٿي پئي
هن گھڙيءَ کي گھڻو سڃاڻان ٿو
هي گھڙي جوڻ مٽائي پنهنجي
مون کي ڪاٿئون تـ گھلي آئي آ
هي گھڙي هاڻ آ گھڙي پل تي
هي گھڙي ايئن ڪيئن ويندي
جيسين هن جون ننڊاکڙيون اکڙيون
هير کي سڏ ڪري نـ ڌوئيندي
هي گھڙي ڪيتري حسين آهي،
دل چوي ٿي اها امر ٿي وڃي.