Abstraction
دونهون لاٽ ڪري گم ٿي ويو
رستي تي رڪشائون رڙيون
ڇتڪتائي مان ڌوڪينديون
ٽنگو ٽالي وقت کي گھلي وٺي ويون
گھڙي پلڪ لئـ ڪارو دونهون،
منڊيءَ نچڻي وانگي
ابتيون ڦيريون پائي
پولارن جي پيٽ بکئي ۾
هضم ٿي ويو
ويندڙ رڪشائن جي ڦرندڙ ميٽر وانگي
وقت جو ڪانٽو ڦرندو ويو
مون هيڏي ساري،
ماڪوڙين جان چرندڙ پرندڙ
شهر جي هر هڪ
ماڻهوءَ کان هڪ سوال ڪيو
وقت جي ديوي اغوا ٿي وئي
ڪجھ تـ ڪريو
پولارن مان
ڪن جا پڙدا ڦاڙيندڙ پڙلاءِ پيو
چريو ٿيو ٿو، چريو ٿيو ٿو، پٿر هڻو
مون گيدي مان سگريٽ ڪڍي،
تيلي ٻاري،
سوچون ساڙي،
پولارن ۾ گھوري گھوري
ڪش هنيو