شاعري

اي چنڊ ڀٽائيءَ کي چئجان

اسان يقين سان چئي سگھون ٿا تـ هي ڪتاب سنڌي شاعريءَ جي تاريخي اڀياس لاءِ گم ٿيل ڪڙيءَ وانگر آهي، 70ع ۽ 80ع وارا ڏهاڪا سنڌي معاشري ۽ ادب لاءِ هڪ اهم دور رهيا آهن. سنڌي سماج جي سامهون اها چئلينج سياسي ۽ معاشرتي طور تي اڀري آئي هئي جتي تاريخي طور تي سهپ ۽ دانش وارين روايتن کي اڻسهپ ۽ انتهاپسندي وارين روايتن ۾ تبديلي ڪرڻ جي شعوري ڪوشش رياستي ذريعن سان ڪئي وئي.
Title Cover of book اي چنڊ ڀٽائيءَ کي چئجان

آءٌ پنهنجي ئي ليکي جڳ آهيان

آءٌ پنهنجي ئي ليکي جڳ آهيان
آءٌ پنهنجو ئي پاڻ لوڪ آهيان
آءٌ پنهنجي ئي پيڙا ورڇيان ٿو
آءٌ پنهنجو ئي پاڻ گھوريان ٿو
پنهنجي من جي اداس واٽن تي
آءٌ پنهنجا ئي پيرا ڳوليان ٿو
منزلون ڏور، ڌوڙ تيز هوا
واٽ بي رحم ڌاريءَ ماءُ جيان
ڇڙٻ جا قرب ڏيندي خوش ٿي ٿئي
آءٌ رڙهندي ۽ مرندي لوچيان ٿو
پير اڳتي وڌائي سرڪان ٿو
پر اڃان منزلون پري آهن!
پر اڃان منزلون پري آهن!