هاريءَ ڏاند
سياري رات
جھڪ اتر جي
دونهين خاڪ
نڪ ۾ مڃ وٽيل
نوڙيءَ سان
هڪڙو ڏاند ٻڌل،
ڪرنگھو نڪتل
ڪکيون ويٺل
چهبڪ، چڪ ۽
باٺي سان
پُٺي ڏڏريل
ڳوڻ پٺيءَ تي
ويڙهيل سيڙهيل
پير ڦريل
پُڇ ۾ ڳنڍيون
کُر زخميل
پلال مُٺ تي
پليل ڏاندُ،
هاريءَ جان
فرمانبدار. اٻوجھ،
نماڻو، نهٺو ڏاندُ،
ڍڪيءَ جو هر ڪاهيندي
چهبڪ سهندي
هلي هلي، جڏ
گوڏا کوڙي
ڪري پوي ٿو،
مالڪ ان کي پاڃاريءَ مان
ڪڍي ڪري
ڪاتي لائي
حلال ڪري
خيرات ڪري ٿو
اوڙو پاڙو
گھر ۾ ٻوٽيون
چاڙهي ٿو
۽ ننڍڙو وڏڙو
کائي ڍو ڪري ٿو
..................
۽ هو گوئر
ٿلهو متارو
آهُر تي
بيهي کائيندڙ
ٿلهو متارو
بنا ڪمائيءَ
سکيو ستابو
ريشم جي ڏوريءَ جي
نٿ ۾
ٽاڏون ڏيندڙ ڏاندُ
ڪنهين نـ ڪم جو
نـ ئي ڏهڻ جو
نـ ئي ڪهڻ جو
جواري ڏاندُ،
گوءِ جي پڙ ۾
پڇ ڪنڊي تي چاڙهيو
ڦوڪارا هڻندو
جڏ گوءِ ڀڄي ٿو،
هارائي ٿو،
مالڪ پنهنجو
ارڪو ترڪو
ناس ڪري ٿو
پوءِ بـ پڙ تي
ڏاند انهيءَ جي
قيمت چوڻي آهي
هاريءَ جو ويچارو ڏاند،
زمين کيڙي
اُن اُپائي
حلال ڪمائي
حلال کائي
پوءِ بـ ان جي قيمت ڪانهي.
ڇو تـ هو جواري ناهي
هاري آهي،
ناري آهي