شاعري

اي چنڊ ڀٽائيءَ کي چئجان

اسان يقين سان چئي سگھون ٿا تـ هي ڪتاب سنڌي شاعريءَ جي تاريخي اڀياس لاءِ گم ٿيل ڪڙيءَ وانگر آهي، 70ع ۽ 80ع وارا ڏهاڪا سنڌي معاشري ۽ ادب لاءِ هڪ اهم دور رهيا آهن. سنڌي سماج جي سامهون اها چئلينج سياسي ۽ معاشرتي طور تي اڀري آئي هئي جتي تاريخي طور تي سهپ ۽ دانش وارين روايتن کي اڻسهپ ۽ انتهاپسندي وارين روايتن ۾ تبديلي ڪرڻ جي شعوري ڪوشش رياستي ذريعن سان ڪئي وئي.
Title Cover of book اي چنڊ ڀٽائيءَ کي چئجان

آٿت....

هن سائي نم جي ڇانوَ تہ ڪيڏي گهاٽي آهي
منهنجي ڀرسان
ڪيئن تہ ويٺو ڳيرو ڳائي
ڪيئن تہ ڏکڻ جي هير گهلي ٿي گهري گهري
ڪيئن تہ منهنجو ساھ ٿو ويٺو پگهر سڪائي
پر هي ٽاڪ منجهند جو سج
جنهن تي ڪوئي ويسھ ناهي
ڍرڪيو آهي،
پاڇا نيٺ پراوا آهن –
پاڇن کي پرچائڻ وارا
پاڇا ڏاڍا رُسڻا آهن
ڳڻن ڳهيلا منهنجا ساھ
پاڇن جو پيڇو آ ڪهڙو
نٽهڻ اس سان ناتو لاءِ
پاڇا جنهن جا پيري آهن.