ڪنهن تـ جنم ۾
مڙسُ، مڙس جو مٽُ آهي!
زنجيرن سان جڪڙي مونکي
بندوقن جي پهري اندر
ڏڪندو ڏڪندو وار ڪرين ٿو
پوءِ بـ چوين ٿو تـ ڏاڍو هان؟؟؟
منهنجي جھُور جياپي کي
گھاڻي اندر پيڙي پيڙي
ناس ڪري نپوڙي پوءِ بـ
دل جھلي ڳالهائڻ جي تو ۾ سگھ نـ رهي آ!
منهنجي مويل منهن کان پنهنجو منهن لڪائي
ڪهڙي منهن سان
هام هڻين ٿو؟
مون جي هاريو سچ چئي اڄ
تو جي جيتيو ڪوڙ ڪري
ڇاٿي پيو ڙي، ڇا ٿي پيو؟
جيسين ڌرتي جيئري آهي
ڪنهن تـ جنم ۾!
منهنجا هي زنجير پگھربا
تنهنجو منهنجو ليکو ٿيندو!
..ليکو ٿيندو!....
(بلوچستان ۾ ملٽري ايڪشن واري
واقعي کان متاثر ٿي لکيل)