وڍيل چچريل ڏڏريل پيڙهيل
چچريل
ڏڏريل
پيڙهيل
وٽيل سٽيل
ڇيهون ڇيهون
گھمندڙ ڦرندڙ
جيئرا روح
منهنجي ڳوٺ
جا ماڻهو
ڄڻ تـ جن تي
اهڙو بم هنيو ويو آهي
جو نيو ٽران
بـ تـ ناهي
جو جسم ۽ مال
سلامت آهي
باقي دليون
چيريل ڦاڙيل
جذبا ڪپيل
خواب ڏنڀيل
سوچون ساڙيل
ساھ نپوڙيل
ڄڀون پٽيل
سک چورايل
ڏنڀ ڏنل
هي ماڻهو
..............
منهنجي ڳوٺ جا ماڻهو
مرد ۽ زالون
ٻڍڙا،ٻار
جن جي آئون
لفظن ۾
تصوير چٽڻ ٿو چاهيان
سچي پچي تصوير
پر لفظ ۽ جملا
ايڏا پيڙهيل ناهن
جيڏا منهنجي
ڳوٺ جا ماڻهو آهن
سوچان ٿو،
تصوير جڙي نـ سگھندي
ڇو تـ اکر،
ڪنهن رئندڙ
اک مان
ٽمندڙ ڳوڙها
ناهن
ليڪا آهن
خالي ليڪا
آهن
.............
4 اپريل 1979ع جي پسمنظر ۾ لکيل
....................................