شاعري

اي چنڊ ڀٽائيءَ کي چئجان

اسان يقين سان چئي سگھون ٿا تـ هي ڪتاب سنڌي شاعريءَ جي تاريخي اڀياس لاءِ گم ٿيل ڪڙيءَ وانگر آهي، 70ع ۽ 80ع وارا ڏهاڪا سنڌي معاشري ۽ ادب لاءِ هڪ اهم دور رهيا آهن. سنڌي سماج جي سامهون اها چئلينج سياسي ۽ معاشرتي طور تي اڀري آئي هئي جتي تاريخي طور تي سهپ ۽ دانش وارين روايتن کي اڻسهپ ۽ انتهاپسندي وارين روايتن ۾ تبديلي ڪرڻ جي شعوري ڪوشش رياستي ذريعن سان ڪئي وئي.
Title Cover of book اي چنڊ ڀٽائيءَ کي چئجان

هيءَ ڪنهن جي ياد جي پيڙا آهي

هيءَ ڪنهن جي ياد جي پيڙا آهي
من مان رت جو ٽيپو بڻجي
چواڪا ڪري
ٽمي پئي آهي
هي ڪنهن جي اک جو ڳوڙهو آهي
من جي آڳر تي
ڪا ڪڪري ساڻ ڪري
سنهڙي بوند جيان اڄ
وسي پيو آهي
هي ڪنهن جي پٻ جو کڙڪو آهي
بند ٿيل دروازو کولي
ڏسي اچان ٿو
ڪوئي ناهي
هي ڪنهن جي ساھ جو پاڇو آهي
هليو وڃڻ کان پوءِ بـ
ڪمرو سرهو آهي
هيءَ ڪنهن جي اک جي سرخي آهي
جنهن کي ڏسندي
ڳاڙهي رنگ سان
عشق لڳي ويو آهي
هي ڪنهن جي پيار جو سڏ آهي
سور بـ هانو تي
ٿڌڙا ڪڍڻ لڳا آهن
زنجيرون سينگار لڳن ٿيون
موت بـ وسري ويو آهي
جيئڻ سان نينهن لڳي ويو آهي