شاعري

اي چنڊ ڀٽائيءَ کي چئجان

اسان يقين سان چئي سگھون ٿا تـ هي ڪتاب سنڌي شاعريءَ جي تاريخي اڀياس لاءِ گم ٿيل ڪڙيءَ وانگر آهي، 70ع ۽ 80ع وارا ڏهاڪا سنڌي معاشري ۽ ادب لاءِ هڪ اهم دور رهيا آهن. سنڌي سماج جي سامهون اها چئلينج سياسي ۽ معاشرتي طور تي اڀري آئي هئي جتي تاريخي طور تي سهپ ۽ دانش وارين روايتن کي اڻسهپ ۽ انتهاپسندي وارين روايتن ۾ تبديلي ڪرڻ جي شعوري ڪوشش رياستي ذريعن سان ڪئي وئي.
Title Cover of book اي چنڊ ڀٽائيءَ کي چئجان

Lover's Day

14 فيبروري 1976ع جو ڏينهن
منهنجي دل
اڄ ڀڪ ٻڌي بيٺي آ
تـ مان لورس ڊي تي
هوٽل ۾ وڃي
ڊانس ڪريان
سڳنڌ سرهاڻ کي
روح جي گھرايو سان چکي
کڙاين کڙين تي بيٺل
ڪنوارن جسمن جي
شاعري ٻڌان ۽ ڏسان
پر ڏيڍ رپئي واري
منهنجي ايگل پين
اصل نـ ٿي مڃي
(ان جو مون کان بـ
گھڻو مٿو ڦريل آ)
چئي ٿي
هل تـ يوم بلوچستان ملهائڻ نڪرون
برف ڄميل ٽڪرين مٿان
ڇڻڪار ٿيل
ٽهڪندڙ رت مان
چيچ ٻوڙي ساٺ ڪريون
آءُ من جي هن طبقاتي ڇڪتاڻ
کان بور ٿي
ريڊيو آن ڪري
ٻئي ڪن لائوڊ اسپيڪر تي رکي
ٿو ڇڏيان
ريڊيو چوي ٿو
...............
جنهن کي ٻڌندي ئي
خودڪشيءَ جا خيال ٿا اٿن
ريڊئي جو آواز
ٻنهي ڪنن ۾ ڪوڪرا ڪري ٿو چوي ٿو
شهر ۾ ڪرفيو لڳل آهي
ڏوھ آهي جنهن جي ڀڃڪڙي
ڏوھ آهي جنهن جي ڀڃڪڙي
آءُ پنهنجي مس ٽمندڙ پين
۽
رت وهندڙ دل
ميز جي هڪ ڊرا ۾ رکي
سمهي ٿو پوان
ڇت ۾ اکيون وجھي.