هي جڳ امر
ڇا ٿي پيو؟
گل ٽڙن ٿا، ڀوئنر ڀُلن ٿا، هير گهلي ٿي،
شام ٿيڻ سان خالي ٽاري
پن ڇڻن ٿا ٻوسٽ ٿئي ٿي.
هن جا هي ڳل ڳاڙها، سينو تاڻيل
۽ ڏند موتيءَ داڻا
غائب ٿيندا وقت پڄاڻا !
هرڪا شي آ اچڻي وڃڻي
جنهن کي سگهي ڪو بہ نہ روڪي!
هن جُڳ جو هي ساءُ مٺو آ
باقي آڏو پويان اندھ