جيون ....!!
هڪڙو چتر آ اهڙو،
ڌرتيءَ جي ڪئنواس تي پکڙيل
ماڻهوـ
ان ۾ رنگ ڀري ٿو،
هڪڙي جنم ۾،
هڪڙو رنگ،
پر رنگ تـ ڪيئي ٿيندا آهن،
ڳاڙها، ڪارا، پيلا، ناسي،
نوان نڪور ۽ اجرا رنگ.
پريت، وفا ۽ سونهن جو هڪڙو
رنگ بـ ٿيندو آهي.
جنهن مان خوشبو ايندي آهي
مينهوڳيءَ جي،
وسڪاري جي،
چيڪيءَ مٽيءَ جي مڌر مڌر خوشبوءِ
گل جڏهن ٽارين جون پينگھون ٺاهي
نچندو آهي،
۽ هير گھلي پوندي آهي،
تـ ڀوئنر بـ ڀلندا آهن،
.........................
۽ هڪڙي رنگ مان
سو رنگ اڀري ايندا آهن
سونهن بـ رنگ ڄڻيندي آهي،
جوڀن جھڙا ڳاڙها رنگ،
نيڻن جھڙا پوتر رنگ،
روسامي ۽ پيار ونڊڻ جا
پيارا رنگ،
جيون کي جرڪائيندڙ،
۽ ميڇن سان موهيندڙ رنگ.
پر رنگ تـ ڪيئي ٿيندا آهن.
ڪچا، ڦڪا، ڌٻارا رنگ،
رت جڏهن جوڀن کي جرڪائيندو آهي
ڳاڙهو هوندو آهي
ساڳيو ڳاڙهو ريٽو رت
گھاو مان وهندي وهندي خشڪ ٿي ويندو آهي،
تـ ڪارو لڳندو آهي،
نفرت کي ڀي رنگ ٿئي ٿو،
ڪوڙھ جو رنگ، ڌپارو رنگ
اهڙو جھڙو
ڦرڙيءَ مان بڙڪو کائيندي
وهندڙ پونءِ جو رنگ
سرءُ جو رنگ
۽ ڦاهي گھاٽ جو رنگ،
.....................
بيهودو ۽ بي رنگ ٿئي ٿو
ڍير تي لاش مٿان لامارا ڏيندڙ،
ڳجھن جو رنگ،
ڌپارو ٿئي ٿو.
اهڙا ڪيئي رنگ کڻي
من ۾ آڻي
ڪي ڪي ماڻهو
ڌرتيءَ جي ڪئنواس تي پکڙيل
چتر ڀريندا آهن
۽ جيون بدبودار ٿي پوندو آهي
پر پوءِ بـ جيون
جنم جنم ۾
سونهن جي سرهي رنگ سان سرجي ويندو آهي
جيون تڏهن تـ پيارو آهي
موت کان ۽ ٻيءَ هر ڪنهن شيءِ کان