تعذير...
روح کي رهنڊو اچي رت وهي،
سچ سنگسار ٿئي ڀلي سٽجي،
توء نس تعذير جي نـ ٿي گھٽجي،
وير پنهنجو وٺو، وٺو يارو
هڪ پٿر ٻيو بـ هڻو ڪو يارو!
آدميت جي اصول تي اڄ ڀي،
ازل کان ئي ايئن ڪرڻ وارو،
ماڻهپي کي چريو چوڻ وارو،
مشڪي ڇا ٿا ڏسو ڏسڻ وارو،
هڪ پٿر ٻيو بـ هڻو ڪو يارو!
هڪ پٿر ٻيو بـ هڻو ڪو يارو!
سچ ۾ ساھ اڃا سڏڪي ٿو،
ان کي چچريو، چٿيو ۽ چيڀاٽيو،
نينهن ننگو ٿئي نهائين ڇڏي،
جنب اڇلايو جنگ هارايو.
هڪ پٿر ٻيو بـ هڻو ڪو يارو!
هڪ پٿر ٻيو بـ هڻو ڪو يارو!