بلوچ گوريلو.....
اکيون ڦاڙي
گھوريان ويٺو
نظر نـ ايندڙ
لکيل اکر
۽ ابتا سبتا
اندر چيري
نڪري ايندڙ
حرف ۽ جملا
اکيون اکين ۾
ڏيئي منهنجي
مڏي قلم
۽ گونگي من کي
گاريون ڏيئي
الرون ڪن ٿا
اکيون ڇنڀي
۽ ويجھو ويهي
وري ڏسان ٿو
ريٽي رت جون
ڳاڙهيون ڦهنگون
اڇي پني جي
اجري من مان
..............
طعنا ڏيئي
جلهون ڪن ٿيون
تن جي پويان
چيريل چچريل
مشين گنن سان
گھايل ڪوئي
آزاديءَ جي سينڍ وڄائي
ڳائي ويٺو.......
مونڏي ڏسندي
گوليءَ جي ٻوليءَ ۾
چئي ٿو
گيدي شاعر!
سچ چوڻ
سکڻ جي چاهين
مونڏي ڏس.
..........
(سيپٽمبر 1974ع بلوچستان تي
آپريشن جي پسمنظر ۾ لکيل)