مان هي گيت نـ ڏيندس توکي
تنهنجي لئـ مون ڪونـ لکيو
نوڪ قلم جي رت ۾ ٻوڙي
پيڙا ڌرتيءَ جي مون نپوڙي
هيڏي هوڏي، پاڙي اوڙي
دانهن ٻڌي مون جوان ڪراڙي
پوکي انُ جو ڌوڙ ٿو ميڙي
هاريءَ ان جو سور سهيڙي
مل ۾ پورهيت لوھ مروڙي
ڦاٽل ڪپڙا اڳڙيون چوڙي
تنهن جي من کان ڏاڍ کي روڙي
پنهنجو جيون جوت نهوڙي
مان هي سارو سچ چيو
مان هي گيت نـ ڏيندس توکي
تنهنجي لئـ مون ڪونـ لکيو