شاعري

اي چنڊ ڀٽائيءَ کي چئجان

اسان يقين سان چئي سگھون ٿا تـ هي ڪتاب سنڌي شاعريءَ جي تاريخي اڀياس لاءِ گم ٿيل ڪڙيءَ وانگر آهي، 70ع ۽ 80ع وارا ڏهاڪا سنڌي معاشري ۽ ادب لاءِ هڪ اهم دور رهيا آهن. سنڌي سماج جي سامهون اها چئلينج سياسي ۽ معاشرتي طور تي اڀري آئي هئي جتي تاريخي طور تي سهپ ۽ دانش وارين روايتن کي اڻسهپ ۽ انتهاپسندي وارين روايتن ۾ تبديلي ڪرڻ جي شعوري ڪوشش رياستي ذريعن سان ڪئي وئي.
Title Cover of book اي چنڊ ڀٽائيءَ کي چئجان

حياتيءَ جو رومانس

سياري جي اڌ رات
دريا تري
مڙس کان لڪي
ميهر سان ملڻ
۽ پيرين اگھاڙي
تتل ڏينهن ۾
جبل جھاڳڻ،
بکئي پيٽ
بدحال هوندي،
عمر جھڙي ظالم سان
جھيڙو ڪرڻ،
زماني جي هٿرادو
ريتن ۽ رسمن
جي منهن تي
ڪا دانگي ملي
ڪنول ۽ ڪنواريون
سڏي
ڪاڪ جوڙڻ
چنيسر کي چاهي،
املھ هار تي
ان جو سودو ڪرڻ
جوانيءَ ۾ ڪارو ۽ ڪاري ٿي
.....................
ڪسجي وڃڻ
حڪومت سان جبلن تي جھيڙو ڪرڻ
اسٽينسل ڪٽڻ
۽ پمفليٽ لکڻ
بندش پيل ۽
خطرناڪ ڪميونسٽ
لٽريچر پڙهڻ
ظلم،ڏاڍ، انياءَ سان
مهاڏو جھلي، مٽي ويس
انڊر گرائونڊ ٿي وڃڻ
رڳو آهي جوکم جو ڪم
رڳو آهي جوکم جو ڪم
۽ جواني ۾ جوکم کڻڻ
حياتيءَ جو رومانس آهي،
حياتي آ جنهن کانسواءِ
ٻسي ۽ ڇسي،
صفا اهڙي جھڙي، ڪنهن چرسيءَ،
آفيمي ۽ ڀنگيءَ جي بي حس حياتي،
مئل، زرد،پيلي، اگھي
ڄڻ تـ ٽي بيءَ جي پيشنٽ
جو ڪو کانگھارو
.................