ڪڏهن ڪڏهن آءٌ سوچيندو هان
گل سنگھڻ تي
بندش پوندي
چمي گھرڻ تي
پريت ڪرڻ تي
توکي ڏسڻ تي
ڏسي جيئڻ تي
ساز ٻڌڻ تي
ٻڌي روئڻ تي
ڪڏهن ڪڏهن آءٌ سوچيندو هان
بندش پوندي
تنهنجي منهنجي
سور ونڊڻ تي
ڪن ۾ هڪ
سرٻاٽ ڪرڻ تي
چپ چورڻ تي
ساھ کڻڻ تي
ڪڏهن ڪڏهن آءٌ سوچيندو هان
بندش پوندي
ساوڻ تي
ڦولارن تي
۽ ڪارن ڪارن وارن تي
ڪنهن سهڻي اک جي گھائڻ تي
رئارڻ ۽ پرچائڻ تي
ڪڏهن ڪڏهن آءٌ سوچيندو هان
بندش پوندي
رات ٿيڻ تي
ڏينهن ٿيڻ تي
باک ڦٽڻ تي
اوجاڳي تي
واجھ وجھڻ تي
ويٺي ويٺي رات ڪٽڻ تي
چنڊ کڙڻ تي
چانڊوڪيءَ تي
چانڊوڪي ۾ مڌ اوتڻ تي
ڪڏهن ڪڏهن آءٌ سوچيندو هان
بندش پوندي
جيئڻ مرڻ تي
مرڻ جيئڻ تي
جنم جنم
انسان ٿيڻ تي
ڀٽائي پڙهڻ تي
پڙهي وڙهڻ تي
ڪڏهن ڪڏهن آءٌ سوچيندو هان
بندش پوندي
۽ ضمير وڪرو ڪرڻ جو
ڪوئي شرط لڳايو ويندو
جيئڻ مهانگو ٿي ويندو
اٽي ، کنڊ ۽ گيھ وانگي
پوءِ بـ توسان واعدو آھ
نڀائڻ جو
مري وڃڻ تائين.
(نيب تي بندش پوڻ واري
فيصلي جي روشنيءَ ۾)