وقت جو واءُ ورائي آيو
ورائي آيو
ڇيلين جان
ڇڙواڳ هوائون
پن ڇڻ شامون
پيلا پتڙا
مينديءَ رتڙا
ننڍڙا هٿڙا
مون ڏي وڌندڙ
موٽي ويندڙ
ڏيندڙ وٺندڙ
ابتا سبتا
ارڏا اڌما
ڪوجھا سپنا
سهڻا مهڻا
هن جا
منهن جا
ٻاروتڻ جا
ڪيئي ٻار جيان
بي ڏوهي
ڏوهي جذبا
ڇاڇا وقت
ورائي آيو!
سانڀر کي
ساڙيندڙ سکڙا
ڏينڀوءَ جان
ڪي چڪ وجھي
ڏنگيندڙ ڏکڙا
مونکي پنهنجي ماضيءَ جا
هي سينڍن جان
سيبائيندڙ ۽
نينڍن ساڻ
نوائڻ وارا
ننڍڙا وڏڙا
ڏکرا سکڙا
ڏاڍا پيارا آهن!
پرجڏ آءٌ
انهن کي ٻين جي
گولين جي گھاون
سان ڀيٽي
سوچان ٿو
منهنجا سنهڙا
سکڙا ڏکڙا
گھاون مان
ڦوهارا وهندڙ
رت جي بوندن
ساڻ ملي
اڏي وڃن ٿا
............
سوچيان ٿو
مان گيدي آهيان
گھايل ناهيان.