منهنجي ڏات ڏکويل ڏاڍي
هڪ هڪ ماڻهو آڏو پنهنجو هٿ ڊگھيري
پنڻيءَ ڇوريءَ وانگي شرمائيندي
هڪڙو سوال ڪري ٿي
هڪڙا ماڻهو مڙي ڏسن ٿا
هليا وڃن ٿا
هڪڙا ماڻهو بيهي هن کي گھوري گھوري
چپ چٽن ٿا
هڪڙا ماڻهو ننهن کان چوٽيءَ تائين
هن کي تڪي تڪي
پوءِ اگھ پڇن ٿا
هڪڙا ماڻهو
هن کي هٿ مٿي تي ڏيئي
سمجھائن ٿا
هڪڙا ماڻهو چري چئي
هڪ ٽهڪ ڏين ٿا
هڪڙا ماڻهو منهنجي ڏات ڏکويل کان ڀي
گھڻو ڏکويل هوندي
هن ڏي اک وڌائي
ڳوڙها آڻي
مرڪي ڏين ٿا
منهنجي ڏات ڏکويل ڏاڍي ڇوريءَ وانگي
پنهنجا خالي پلو ڇنڊيندي
گھر اچي ٿي
ڪن تي هٿ رکي ڳائي ٿي
بک جون تارون تاڻي
منهنجي سور جي سرندي کي سرڪائي
سڪي ويل ۽ ٺوٺ هٿن جي هڪ هڪ اڱر
سان ڇيڙي ٿي
ڏتڙيل روح سان
رت ٻڏل آلاپ اچي ٿو
گيت جڙي ٿو