ان رومائنٽڪ
پيار جي هڪڙي پاڻيءَ ڍڪ سان
آلو ڪري
اڌ چٻاڙي
ڪوڙي منهن سان
خشڪ نڙي مان
لاهڻ جي جاکوڙ
ئي آهي زندگي!
تنهنجي منهنجي
۽ هر ڪنهن جي
زندگي!
جنهن کي،
تون ۽ مان
۽ ٻيا ڀي ڪيئي ماڻهو
ڇڪڙي وانگي
گھلي گھلي
ڌڪي رهيا آهيون
سورن جي سڪي ٽڪر
کي نرم ڪري
مهانگائي جي بکئي پيٽ کي
پيار جو پاڻي،
خالي پاڻي
ڪهڙو آٿت ڏيندو!
پاڻي نيٺ تـ پاڻي آهي
وسڪي ناهي
پئٽرول ناهي
پاڻي نيٺ تـ پاڻي آهي
مهانگو ناهي
پئٽرول مهانگو آهي
۽ تنهنجي منهنجي
بکئي پيٽ ۾
آهن رڳو ولهوٽ
۽ هوڏانهن چيٽ ڦٽو آهي
ڪرڙ بـ ڳاڙها ٿي ويا آهن
هير گھلي آهي
جنهن ۾ آهي
نازبوءِ جي
مڌر مڌر خوشبوءِ
پر پوءِ بـ الائي ڇو
ڏاڍي بک لڳي آهي
۽ بصر مهانگو ٿي ويو آ
جنهن کي پلو ۾ ويڙهي سيڙهي
مڪ هڻي
چٿي چٻي
ڪنهن سڪي ٽڪر سان ئي سهي
کائي وڃجي
تنهنجي منهنجي
۽ هر ڪنهن جي
زندگي
اڄ بصرجيان
ماڻهونءَ کان بـ
مهانگي ٿي وئي آهي
..............
۽ تون ٿي چوين
مان ان رومائنٽڪ
ٿي ويو آهيان!!؟؟