شاعري

اي چنڊ ڀٽائيءَ کي چئجان

اسان يقين سان چئي سگھون ٿا تـ هي ڪتاب سنڌي شاعريءَ جي تاريخي اڀياس لاءِ گم ٿيل ڪڙيءَ وانگر آهي، 70ع ۽ 80ع وارا ڏهاڪا سنڌي معاشري ۽ ادب لاءِ هڪ اهم دور رهيا آهن. سنڌي سماج جي سامهون اها چئلينج سياسي ۽ معاشرتي طور تي اڀري آئي هئي جتي تاريخي طور تي سهپ ۽ دانش وارين روايتن کي اڻسهپ ۽ انتهاپسندي وارين روايتن ۾ تبديلي ڪرڻ جي شعوري ڪوشش رياستي ذريعن سان ڪئي وئي.
Title Cover of book اي چنڊ ڀٽائيءَ کي چئجان

جنهن ويري تو

جنهن ويري تو
نڪ ٽوپائي، اکيون هيٺ ڪري
گهوري ڏسڻ سکيو هو
تنهن ويري
هڪ چانڊوڪيءَ ۾
هٿ هٿ ۾ ڏئي (تو ۽ مان)
ڪچڙيءَ تند سان،
پنهنجيون دليون جوڙيون هيون
پيار جا ٽوپا ڏيئي
اڄ جڏهن هن ٽاڪ منجهند جو
هٿ ۾ هٿ ڏئي
ڳوڙها گئس ۾ ساھ کڻي
اڳتي وکَ وڌائي
اکيون بند ڪري
مون کي تو آ گهُوريو،
ايئن لڳي ٿو
پنهنجيون دليون
ڳنڍجي، پيچجي
هڪ ٿي ويون آهن -