شاعري

اي چنڊ ڀٽائيءَ کي چئجان

اسان يقين سان چئي سگھون ٿا تـ هي ڪتاب سنڌي شاعريءَ جي تاريخي اڀياس لاءِ گم ٿيل ڪڙيءَ وانگر آهي، 70ع ۽ 80ع وارا ڏهاڪا سنڌي معاشري ۽ ادب لاءِ هڪ اهم دور رهيا آهن. سنڌي سماج جي سامهون اها چئلينج سياسي ۽ معاشرتي طور تي اڀري آئي هئي جتي تاريخي طور تي سهپ ۽ دانش وارين روايتن کي اڻسهپ ۽ انتهاپسندي وارين روايتن ۾ تبديلي ڪرڻ جي شعوري ڪوشش رياستي ذريعن سان ڪئي وئي.
Title Cover of book اي چنڊ ڀٽائيءَ کي چئجان

مئي ڊي.....

تون چوين تـ ڇا
نـ چوين تـ ڇا
مان چوان تـ ڇا
نـ چوان تـ ڇا
هي ڌرتي جنهن تي رت وهيو آ
شاهد آ
هي لڪ ڇپ جي ڪا راند نـ آ
هي خون کٿوري آ
هي ساڳيو خون صدين کان وهندو آيو آ
هت برف تان رڙهندي پهتو آ
پر سچ جو خون ٺريو ناهي
هي خون سڄر آ ڪوسو آ
هي منهنجو آ هي تنهنجو آ
هي ڏاٽو آ هي ڪهاڙو آ
هي خون کٿوري آ
تون ان کي ڪئين لڪائيندين
هي خون اصل کان لڪندو نـ آ
هي هٿڪڙيون بـ ڳري پونديون
هي خون رڳن جو ٽهڪيل آ
هي خون تـ ڪيڏو ريٽو آ
ڄڻ چيٽ ڦٽو آهي
ڪونگو ٽارين، اڪ جي ڦلڙين
ڪرڙن جي پسين تي اڄ
هي خون اڏامي آيو آ
هي ديسي آ هي پريسي آ
هي تنهنجو آ، هي منهنجو آ
هي خون شڪاگو شينهن جو
اڄ چيٽ سان گڏجي آيو آ
اڄ کيت کٿوريءَ واسيا هن
هن خون کٿوري آندي آ
اڄ مئي ڊي آ
اڄ مئي ڊي آ....