يار کي ياد ڪر! يار جي ڳالهه ڪر!
ڪا اجائي نه ڪر، پيار جي ڳالهه ڪر!
ڳالهه جنهن جي سُڳنڌون پکيڙي ڇڏي،
گُلَ جهڙي انهي، نار جي ڳالهه ڪر!
فڪر ٻاهر سندي اڄ جهان جو ڇڏي،
پنهنجي اندر جي فنڪار جي ڳالهه ڪر!
ڏس اُداسي اچي آ اندر ۾ لٿي،
اڄ ته سُپرينءَ جي رُخسار جي ڳالهه ڪر!
عطرجي تون نه ڪر، بس رڳو ڳوٺ ۾،
مِينهن کان پوءِ مهڪار جي ڳالهه ڪر!
اڄ گُلن آ چيو، روئي گُلدان جي:
“ جنهن تي هئاسين، اُنهي ٽار جي ڳالهه ڪر!”
ڇو رڳو آدمي! ڳالهه گهر جي ڪرين،
ڪجهه وڏو ٿيءُ سنسار جي ڳالهه ڪر!
ظلم جي، ويڙهه جي، اڄ ڇڏي ڳالهڙي،
چاندنيءَ ۾ ڪوي! پيار جي ڳالهه ڪر!
آ پرين ٿيو پري، ڪيئن هاڻي سري؟
شاعري! تون ته سهڪار جي ڳالهه ڪر!
****