اڄ هوا ڀي شاعراڻي ٿي لڳي،
سوچ منهنجي ڀي اُڏاڻي ٿي لڳي.
زندگي آ گيت ڪوئي چاهه جو،
سانوري تنهن جي وراڻي ٿي لڳي.
“چنڊ جهڙي” ڪيئن مان توکي چوان؟
ڳالهه مون کي هيءَ پُراڻي ٿي لڳي.
عُمر ڀر پيتي اٿم بس شاعري،
ڪونه پو ڀي اُڃ اُجهاڻي ٿي لڳي.
ڪيتري هٻڪار آهي شعر ۾،
ڏات ڪائي رات- راڻي ٿي لڳي.
عشق جي آويءَ ۾ جو آهي پڪي،
شاعري پو صوفياڻي ٿي لڳي.
****