بغاوت
ننڍي کان وڏن جي چوَن تي هليا سين،
وڏن جي ئي مرضي جي قيدن ۾ هئاسين،
پنهنجو ڪو بہ رستو نه ٺاهي سگهيا سين،
پنهنجي ڪا به منزل نه ماڻي سگهياسين۔
ٻڌايو ويو هو “گناهه آ بغاوت”
ٻڌايو ويو هو “ حبت آ تهمت”
چَين ڪونه “آهي بغاوت سچائي”
چَين ڪونه “آهي محبت عبادت”۔
انهيءَ لئه سدائين محبت، بغاوت،
جي لفظن پيارن کان ڇرڪيا رهاسين،
ائين پنهنجي گهر جي کليل قيد ۾ ئي،
حياتي اجائي ڪٽيندا رهياسين۔
اچو! هاڻ پنهجو ڪو رستو ٿا ٺاهيون،
حياتيءَ جي جنهن تي سواري هلايون،
سواري هجي ماڻهپو جنهن جي منزل،
اچو! هاڻ يارو! پنهنجو پاڻ پايون۔
محبت کي پنهنجو ئي رهبر بڻايون،
بغاوت جو سڀ کي ٿا پرچم کڻايون،
ائين آرسيءَ ۾ ڪو آزادگيءَ جي،
سڀن کي ٿا پنهنجو ئي چهرو پسايون۔
****