ڪائي معنيٰ ڏي تون پيارا!
مان ته اجائي مٽي آهيان،
تون ڪنهن ماهر ڪنڀر وانگي،
هاڻ سجايو ڀي ڪر مون کي،
مون مان ڇڏ ڪو ٿانءُ بڻائي۔
مان ته اجايو پٿر آهيان،
۽ تون سنگتراش جيان آن،
مون کي پنهنجي هٿڙن سان تون،
بخشي ڇڏ ڪا مورت پيارا!
مون کي ڏي ڪا صورت پيارا!
مان ته اجائي ڪاٺ جيان هان،
جنهن جو ڪوئي ڪارڻ ڪونهي،
تون ڪنهن ماهر واڍي وانگي،
مون مان ٻيڙي ٺاهه پيارا!
ڪاهي هل! جت پيار-ڪنارا۔
مان جيڪو بيڪار پيو هان،
پيار بنان جو يار! پيو هان،
منهنجي بي معنيٰ هستيءَ کي،
ڪائي معنيٰ ڏي تون پيارا!
ڪائي معنيٰ ڏي تون پيارا!