مذهب

قرآن اوهان کي ڇا ٿو چوي؟

هي ڪتاب قرآن حڪيم جي بنيادي تعليم ۽ پيغام کي سمجهائيندڙ سولي سنڌي ۾ بيحد اهم مواد تي آڌاريل آهي جيڪو اميد آهي ته سنڌي ٻوليءَ جي پڙهندڙن لاءِ قرآني ڄاڻ ۽ حڪمت جو ڀنڊار ثابت ٿيندو. اسان سمجهون ٿا ته قرآن مجيد جي حوالي سان ٿيندڙ ههڙين موچارين ڪوششن کان عام ماڻهن توڻي طالب علمن کي بهره ور ڪرڻ هن دور جي بيحد اهم ضرورت آهي. ان ڪري هي ڪتاب تڏهن وڌيڪ نتيجا ڏيندڙ ثابت ٿيندو جڏهن هن کي وڌ ۾ وڌ ڦهلايو وڃي ۽ خاص ڪري تعليمي ادارن ۾ تعليمي مقصدن لاءِ هن مان استفادو ڪيو وڃي.
Title Cover of book قرآن  اوهان کي  ڇا ٿو چوي؟

طلب:

قرآن مجيد مان فائدو حاصل ڪرڻ جي لاءِ پهريون شرط هي آهي ته ان جي تڙپ پيدا ٿي، جنهن جي دل ۾ قرآن مجيد مان فائدو حاصل ڪرڻ جي تڙپ نه آهي ان لاءِ قرآن مجيد ڪڏهن به مؤثر ٿي نٿو سگهي. الله تعاليٰ جو قانون هي آهي ته اهو تڙپ ۽ طلب تي ڏيندو آهي. ان وٽ تڙپ ۽ طلب کان وڌيڪ ٻي ڪابه شيءِ نه آهي. موجوده حالت تي بي اطميناني ۽ عدم قناعت حال جي اصلاح جي ڪوشش ۽ رستي جي تلاش الله تعاليٰ وٽ سعادت جو پهريون قدم آهي. پهرين شيءِ آهي انابت ٻئي شيءِ آهي پنهنجي حالت پاڻ تبديل ڪرڻ جي جاکوڙ ۽ محنت ڪرڻ. قرآن فرمائي ٿو:
وَیَہۡدِیۡۤ اِلَیۡہِ مَنْ اَنَابَ ﴿ۖۚ۲۷﴾ (الرعد : 27)
۽ جيڪو رجوع ٿيو تنهن کي پاڻ ڏي رستو ڏيکاري ٿو.
وَ یَہۡدِیۡۤ اِلَیۡہِ مَنۡ یُّنِیۡبُ ﴿۱۳﴾ (الشوريٰ : 13)
۽ جيڪو رجوع ٿئي ٿو تنهن کي پاڻ ڏي رستو ڏيکاري ٿو.
اِنَّ اللہَ لَا یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتّٰی یُغَیِّرُوۡا مَابِاَنْفُسِہِمْ ؕ ﴿۱۱﴾ (الرعد : 11)
بيشڪ الله ڪنهن قوم جي حالت نٿو بدلائي جيستائين جيڪي سندن دلين ۾ آهي تنهن کي اهي نه بدلائين.
دين ۾ بي پرواهي. استغناء ۽ بي نيازي محرومي ۽ بدبختيءَ جي نشاني آهي. قرآن فرمائي ٿو:
فَکَفَرُوۡا وَ تَوَلَّوۡا وَّ اسْتَغْنَی اللہُ ؕ وَ اللہُ غَنِیٌّ حَمِیۡدٌ ﴿۶﴾ (التغابن : 6)
پوءِ انڪار ڪيائون ۽ منهن ڦيريائون ۽ الله بي پرواهي ڪئي ۽ الله بي پرواهه ساراهيل آهي.
یٰۤاَیُّہَا النَّاسُ اَنۡتُمُ الْفُقَرَآءُ اِلَی اللہِ ۚ وَاللہُ ہُوَ الْغَنِیُّ الْحَمِیۡدُ ﴿۱۵﴾ (فاطر : 15)
اي انسانو! اوهين الله جا محتاج آهيو ۽ الله ئي بي پرواهه ساراهيل آهي.
جن ماڻهن ۾ دين جي طلب نه آهي ۽ جيڪي ماڻهو دين جي ڳالهه ٻڌڻ لاءِ تيار نه آهي انهن لاءِ فرمائي ٿو:
اَفَاَنۡتَ تُسْمِعُ الصُّمَّ وَ لَوْ کَانُوۡا لَا یَعْقِلُوۡنَ ﴿۴۲﴾ (يونس : 42)
ڇا پوءِ به تون ٻوڙن کي ٻڌائيندين جيتوڻيڪ اهي عقل کان ڪم نه وٺندا هجن.
اَفَاَنۡتَ تَہۡدِی الْعُمْیَ وَ لَوْ کَانُوۡا لَا یُبْصِرُوۡنَ ﴿۴۳﴾ (يونس : 43)
ڇا پوءِ تون انڌن کي رستو ڏيکاريندين جيتوڻيڪ اهي نه ڏسندا هجن.
اِنَّکَ لَا تُسْمِعُ الْمَوْتٰی وَلَا تُسْمِعُ الصُّمَّ الدُّعَآءَ اِذَا وَلَّوْا مُدْبِرِیۡنَ ﴿۸۰﴾ وَمَاۤ اَنۡتَ بِہٰدِی الْعُمْیِ عَنۡ ضَلٰلَتِہِمْ ؕ اِنۡ تُسْمِعُ اِلَّا مَنۡ یُّؤْمِنُ بِاٰیٰتِنَا فَہُمۡ مُّسْلِمُوۡنَ ﴿۸۱﴾ (النمل : 80-81)
بيشڪ تون نڪي مئلن کي سڏ ٻڌائي سگهين ٿو ۽ نڪي ٻوڙن کي ٻڌائي سگهين ٿو جڏهن اهي پٺ ڏيئي ڦرن ٿا ۽ نڪي تون انڌن کي سندن گمراهيءَ کان (موٽڻ لاءِ) رستو ڏيکاريندڙ آهين. تون رڳو ان کي ٻڌائي سگهين ٿو جيڪو اسان جي ڳالهين کي مڃي ٿو پوءِ اهي فرمانبردار آهن.