روز جيئون ٿا، روز مرون ٿا
ڪنهن جي گهر جي گهٽي روڪي، ڪنهن جي اک پري ٽوڪي،
هاءِ! اسان جو ڪهڙو جيون!
هاءِ! اسان جو ڪهڙو جيون!
گيت گلابي سر ۾ پوئي، ڏس ڪيئن ٿو راتيون ورئي،
دل جي مڌر ڌڙڪن ڳوهي، ڪير اسان جا زخم هي موکي.
هاءِ! اسان جو ڪهڙو جيون!
هاءِ! اسان جو ڪهڙو جيون!
بند ٿي ويندي دل جي ڌڙڪن، ڳهي ويندي هيءَ گهرجي گهٽن،
کين چئو هاڻي هو اچن، ڳوٺ جي هر کجي ٿي ٻوڪي.
هاءِ! اسان جو ڪهڙو جيون!
هاءِ! اسان جو ڪهڙو جيون!
روز جيئون ٿا، روز مرون ٿا، پنهنجا زخم ايئن سيئيون ٿا،
جيئون ڀي ڇا؟ مرون ڀي ڇا؟ ڇو ته پري کان پيار ٿي پوکي.