ڪالم / مضمون

خوابن جي آزادي

لطيف جمال سنڌ جي اُنهن ٿورڙن ليکڪن ۾ شُمار ٿئي ٿو، جن کي گهڻو پڙهيو ويندو آهي. جنهن جا مضمون پڙهڻ شروع ڪبا ته آخري لفظن تائين جيسيتائين پڙهي پورا نه ڪبا تيسيتائين سُڪون نه ايندو. هُن جي لفظن ۾ مينهوڳيءَ کان پوءِ، گُهلندڙ ٿڌڙي هوا جو هُڳاءُ به آهي ته وڇوڙي جون ميارون به آهن ته سرءُ مند جا سڏڪا به آهن ته گُلابن تي پوندڙ ماڪ جا قطرا به آهن. هُن جي مضمونن مان سندس وسيع مُطالعي جي پروڙ پوي ٿي. هُو جڏهن لفظن کي صبح جي موسمن ۾ ويڙهي پڙهندڙن آڏو پيش ڪري ٿو ته ديس جون شامون دُعائون بڻجي وڃن ٿيون.
  • 4.5/5.0
  • 4008
  • 630
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • لطيف جمال
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book خوابن جي آزادي

انتها پسنديءَ جي روڪٿام لاءِ ڪهڙا اُپاءَ ورتا پيا وڃن؟

جڏهن به ڪو حادثو يا واقعو پيش ايندو آهي يا ڪا مصيبت اچانڪ نازل ٿيندي آهي ته سڀ کان پهرين، اُن مصيبت جي سببن تي ويچاريو ويندو آهي. اهو سائنسي اصول آهي ته رُڳو مصيبت کي منهن ڏيڻ سان مصيبت کي ختم ڪري سگهڻ ممڪن ئي ناهي هوندو. هڪ پاسي انتهاپسنديءَ جي خاتمي ۽ دهشتگرديءَ خلاف آپريشن شروع ٿي رهيو آهي ته ٻئي پاسي اُن جي بنيادي ڪارڻن تي ويچارڻ ۽ اُن جو حل ڳولڻ لاءِ ڪي سنجيدهه ڪوششون نظر نه اچي رهيون آهن. سڄي پاڪستان جي مُختلف علائقن جو جائزو وٺبو ته هزارن جي تعداد ۾ مدرسا موجود آهن. جن ۾ ديني تعليم جي آڙ ۾ اهڙيون نرسريون تيار ٿي رهيون آهن جيڪي ڪنهن به طرح هن مُلڪ جي ماڻهن تي آزمايون وينديون. جيڪڏهن سرڪار رجسٽرڊ مدرسن لاءِ به ڪو مانيٽرنگ مڪينزم جوڙي وٺي يا ڪا سنجيدهه ۽ لبرل سوچ رکندڙ ڌُرين جي صلاح سان اهڙي چيڪ لسٽ تيار ڪري وٺي، جنهن جي ذريعي فرقيواريت ڦهلائيندڙ مدرسن جي رجسٽريشن رد ٿي سگهي ۽ مُقدس نالي تي بمبارن جون نرسريون پالڻ کان پرهيز ٿي سگهي ته مُستقبل قريب ۾ بهتر نتيجا ملي سگهڻ جا واضع امڪان نظر اچن ٿا.
جڏهن ته سرڪار سڳوريءَ جو سمورو زور طالبان تحريڪ کي ڪُچلڻ ۽ آپريشن جي ذريعي نتيجا حاصل ڪرڻ تي آهي. ٻئي پاسي سڄو مُلڪ مدرسن جي ڄار ۾ ڦاٿل آهي. ان سلسلي تي نظر رکڻ بجاءِ پورو توجهه ۽ زور جيڪڏهن رُڳو آپريشن تي ئي رهيو ته پوءِ اهو اهڙو سلسلو آهي جيڪو اڻکُٽ جنگ جي صورت ۾ سامهون ايندو. جنهن کان پاڪستان جون لبرل ۽ سنجيدهه ڌُريون قطعي به ڪن لاٽار ڪري نٿيون سگهن. جڏهن ته اسان کي ان ڳالهه تي به خاص توجهه ڏيڻ جي ضرورت آهي ته هن مُلڪ جي حڪمرانن جي اها پُراڻي پاليسي رهي آهي ته ٻين مُلڪن جون ونگارون وهڻ تي وڏو فخر محسوس ڪندا آهن. هن وقت جيڪي معاملا ميڊيائي مُهم جو حصو بڻجي سڄي دُنيا ۾ ڦهلجي رهيا آهن، تن جي پويان به ڪي راز لڪيل هوندا. هروڀرو ميڊيا کي معاملا اُڇلائڻ جي ضرورت ڪهڙي آهي؟ ياد رکڻ گُهرجي ته اهڙين ونگارن جي نتيجي ۾ اڄ دهشتگردي ۽ انتها پسندي پاڪستان جو وڏو مسئلو بڻيل آهي. مُلڪي ايجنسين کي به اهڙن معاملن ۾ اُلجهڻ کان پاسو ئي ڪرڻ گُهرجي.
سنڌ اوڙي پاڙي جي يتيمن جو ٺيڪو ناهي کنيو:
افغانستان جي اندر روس ۽ آمريڪا جي ويڙهه سنڌ لاءِ ته سنڌي پهاڪي، ”وڙهن سانَ ۽ لتاڙجن ٻوڙا“ وانگر ثابت ٿي هُئي. افغانستان مان نڪتل لوڌن ڦري گهري اچي سنڌ جو پاسو ورتو هو. سنڌي ماڻهن خاص طور اسان جي قومپرست تحريڪ ته وري اُن وقت اک پٽڻ بجاءِ سرحدي گانڌيءَ جي قُرب قراريءَ ۾ ايترو مدهوش هُئي جو اُنهن افغانستان جي ڀڳوڙن کي به خان غفار، جي ٻولي ڳالهائيندڙ سمجهي دلين ۾ جايون ڏنيون. منهنجو ذاتي خيال آهي ته سنڌ پاڪستان جي قيام ۾ ٻين کوڙ سارين غلطين سان گڏ ٻه اهم وڏيون غلطيون اهي به ڪيون آهن. جن غلطين سبب سنڌي ماڻهن کي اقليت ۾ تبديل ٿيڻ جو مُسلسل احساس ٿيندو رهي ٿو. پهرين سنڌ جي غلطي اها هُئي جو ورهاڱي وقت، هندستان جي لوڌن کي سنڌي ماڻهن، مسلمان ڀائر سمجهي جيءَ ۾ جايون ڏنيون. ٻي وڏي غلطي اها ڪئي وئي جو افغان لوڌن جي اچڻ ۽ آباد ٿيڻ تي مضبوط ردِ عمل نه ڏيکاريو ويو بلڪه مُجرمانه ماٺ اختيار ڪئي وئي. هن وقت سنڌ جي ساڃاهه وند حلقن کي پُر اثرائتي جدوجهد ڪرڻي پوندي. ڇاڪاڻ ته هن وقت جيئن ئي پاڪستان حڪومت وزيرستان ۽ ٻين قبائلي علائقن ۾ آپريشن تيز ڪيو آهي ته اُتان جا ستايل سڌا سنڌ ۾ داخل ٿيندا. سنڌ جيڪا پنهنجي مزاج ۾ انتهاپسنديءَ کان آجي رهي آهي. اُها اهڙي آباديءَ جي اچڻ سان وڌيڪ مصيبتن جو شڪار بڻجي ويندي. ان ڳالهه تي بلڪل به ڪمپرومائيز نه ڪرڻ گُهرجي ته هن وقت سنڌ ۾ رجسٽريشن کان سواءِ داخل ٿيندڙ ٻاهرين آباديءَ تي مُڪمل بندش وڌي وڃي. جيڪڏهن هن وقت سنڌ اهڙي ستايل آباديءَ تي رحم کائي مصلحتن ماٺ رهي ته ايندڙ وقت ۾ سنڌي ماڻهو خود ستايلن جي اهڙي آبادي بڻجي ويندا جنهن کي دُنيا جو ڪو به مُلڪ قبول نه ڪندو. سنڌ کي پنهنجي موقف جو بينر هن وقت ئي کولي بيهڻ گُهرجي ته جيئن سڀاڻي سنڌ جو صوفياڻو بينر سڙي سگهڻ کان بچي سگهي.