آتم ڪٿا / آٽوبايوگرافي

گوندرَ ويا گذري

ھي ڪتاب نامياري سياستدان، قانوندان ۽ سپريم ڪورٽ جي اڳوڻي جج جسٽس (ر) سيد ديدار حسين شاھ جي يادگيرين جو مجموعو آھي. شاھ صاحب لکي ٿو:
”پنهنجو گذريل وقت جيڪو مون سان گڏ ئي دفن ٿي وڃڻو آهي، ان کي پاڻ کان الڳ ڪري ايندڙ پيڙهين تائين پهچائڻ جو ويچار به اندر ۾ جاڳيو. پوءِ لکڻ شروع ڪيم، اهو ضرور ٿيو آهي ته انهن کي سن وار ڪا به ترتيب نه آهي، يادگيريون جيئن اينديون ويون آهن ائين انهن کي لکيو اٿم. پوءِ به ڪوشش اها ڪئي اٿم ته پنهنجي زندگيءَ جا ممڪن حد تائين اهڙا واقعا ۽ قصا قلمبند ڪريان، جيڪي ايندڙ پيڙهين کي نه رڳو پڙهڻ لاءِ اتساهين پر انهن کي پنهنجي مستقبل ٺاهڻ ۾ ڪا مدد به ڪن. جيڪڏهن منهنجي زندگيءَ ۾ ايندڙ تجربن، (جيڪي مان هن ڪتاب ۾ لکي رهيو آهيان) مان کين ڪنهن موڙ تي ڪا به رهنمائي ملي ته مان پنهنجي لکڻ کي سجايو سمجهندس جو منهنجو هيءُ ڪتاب علمي توڙي عملي زندگي ۾ ڪن شخصن جي رهنمائي ڪري سگهيو“
Title Cover of book گوندرَ ويا گذري

جسٽس (ر) سيد زوار حسين جعفري

جعفري صاحب هڱورجا ڊسٽرڪٽ خيرپور جو رهواسي آهي. قانون جي ڊگري وٺڻ کان پوءِ جعفري صاحب سيد غوث علي شاهه، سابق جج، سنڌ هاءِ ڪورٽ ۽ چيف منسٽر آف سنڌ، جڏهن خيرپور جو نالي وار وڪيل هيو تڏهن جعفري صاحب ان سان گڏ وڪالت شروع ڪئي ۽ وڪالت ۾ چڱو نالو پيدا ڪيائين. ٿوري ئي وقت ۾ اسسٽنٽ ايڊووڪيٽ جنرل سنڌ مقرر ٿيو ۽ ڪيسن هلڻ لاءِ کيس سرڪٽ بئنچ سکر ۾ مقرر ڪيو ويو. منهنجو به ڪيسن جي سلسلي ۾ هاءِ ڪورٽ سرڪٽ بئنچ سکر وڃڻ ٿيندو هو. سائينءَ سان اتي ئي پهرين ملاقات ٿي. ان کان بعد سکر هاءِ ڪورٽ ۾ ڪيسن جي هلڻ لاءِ جعفري صاحب سان گهڻو واسطو رهيو.
جعفري صاحب قانون جو ڄاڻو ايماندار، ڪورٽ ۽ وڪيلن جو احترام ڪرڻ وارو ۽ ڪورٽ ۾ صحيح راءِ، قانون جي پوئواري ۽ انصاف جي بهتريءَ لاءِ ڏيندو هيو.
پاڻ جلد ئي سٺي ڪارڪردگيءَ جي بنياد تي ايڊيشنل ايڊووڪيٽ جنرل ٿيو ۽ ان حيثيت ۾ به پاڻ کي مڃرايو. سٺي ۽ ايمانداري سان ڪم ڪرڻ سبب کيس سنڌ هاءِ ڪورٽ جو جج مقرر ڪيو ويو.
سٺي ڪم ڪار ڪرڻ جي ڪري کيس پنجن سالن کان پوءِ سپريم ڪورٽ آف پاڪستان جو جج مقرر ڪيو ويو. جتي به تمام سٺو ۽ قابل تعريف ڪم ڪيائين پر جيئن ته مان ٻه، ٽي دفعا ذڪر ڪري چڪو آهيان ته سنڌ ڌرتيءَ جي فرزندن کي ڪڏهن به ڪو نه سٺو ويو آهي. هڪ وڏي بي انصافي ڪري اعليٰ عدليه جا 104 ماڻهو بي واجبي ڪڍيا ويا هئا، جن کي صفائيءَ جو موقعو به ڏنو ڪو نه ويو هيو ۽ اهي سپريم ڪورٽ واري ڪيس ۾ ڌر به نه هئا. ٿيڻ ته ائين گهربو هيو ته انهن 104 ماڻهن کي نوڪريءَ مان ڪڍڻ کان اڳ، انهن جج صاحبن جا ڪيس دستور جي آرٽيڪل 209 جي تحت سپريم جوڊيشنل ڪائونسل ڏي موڪليا وڃن ها. ان کانپوءِ جيڪڏهن انهن ججن کي ڪڍڻ جو آرڊر ڪڍيو وڃي ها ته اهو آرڊر بلڪل آئين ۽ قانون مطابق هجي ها. چيف جسٽس افتخار محمد چوڌريءَ جي پٽيشن آرٽيڪل (3) 184 سپريم ڪورٽ بحال ڪئي هئي ۽ چيف جج کي واپس ڪم ڪرڻ جي اجازت ڏني ويئي هئي، ڇو ته چيف جج افتخار محمد چوڌريءَ جو ڪيس دستور جي آرٽيڪل 209 تحت سپريم جوڊيشنل ڪائونسل کي موڪلڻ کان اڳ چوڌري صاحب کي Disfunctional ڪيو ويو هيو ۽ سپريم ڪورٽ ان ئي بنياد تي چيف جج کي ان ڪري بحال ڪيو ته، ان جو ڪيس سپريم جوڊيشنل ڪاؤنسل ۾ موڪليو ڪو نه ويو هيو. پر هتي ته الٽي گنگا پئي وهي جو سپريم جوڊيشنل ڪائونسل جي فيصلي کان سواءِ ئي غير آئيني ۽ غير قانوني طور تي ججن کي نوڪرين مان خارج ڪيو ويو. پيپلزپارٽيءَ جي حڪومت صرف چيف جسٽس کي خوش ڪرڻ لاءِ ڪمزوريءَ جو مظاهرو ڪندي ججن کي ڪڍيو، ان جو نتيجو اهو نڪتو ته چيف جج صاحب مختيار ڪل ٿي ويٺو ۽ پيپلز پارٽيءَ جي حڪومت جي رِٽ کي صفا لوڙهي ڇڏيو، ڄڻ ته حڪومت ڪو نه هئي، سياهه سفيد جو مالڪ چيف جسٽس هيو.
جعفري صاحب سپريم ڪورٽ جي برطرفيءَ کان پوءِ ڪراچي ۾ گلشن اقبال ۾ رهائش پذير آهي. سندس عقيدو فقهه جعفريه سان منسلڪ آهي، هو هر سال زيارتن تي ايران، عراق، شام ۽ مڪي مديني ويندو آهي.
ظاهر ظهور شيعو هجڻ ڪري، سندس زندگيءَ کي ختم ڪرڻ لاءِ مٿس حملو به ٿي چڪو آهي، جنهن ۾ سائين پاڻ ته خدا تعاليٰ جي فضل سان بچي ويو، پر سندس گن مين جام شهادت نوش ڪئي.
الله تعاليٰ کيس عمر دراز عطا ڪري. آمين.