جڏهن به تنهنجو خيال آيو!
جڏهن به تُنهنجو خيال آيو،
ائين لڳو جھڻ قرار اُڀريا،
هوا ۾ ناسي نقاب اُڏريا،
ڪڪر خُماريا سِنڌو نهاريو،
فجر ۾ جھڻ ڪِن پکين پُڪاريو،
اُڍي کي هُوٿل ڪيو اشارو،
ٺٽي مٿان ڄڻ کِڙيو سِتارو!
جڏهن به تنهنجو خيال آيو،
ائين لڳو ڄڻ ڪُنوار مُرڪي!
ڇَڇِي جي رڻ ۾ بهار مُرڪِي!
اُڏيون ڪَويليون مياڻي ڀُڻڪيو!
ڀنڀور جي ڄڻ جواڻي ڀُڻڪيو!
ڪچين اکين ۾ حجاب جاڳيو،
ڀڃي ڪو آرس شباب جاڳيو!
ڪُنوارِي چڳُ ڄڻ ڇُهي ويو ٿوهر،
هوا تي جهُومي پوي جيئن ڪينجهر،
ائين رڳُن ۾ آ ڇال آيو!
جڏهن به تُنهنجو خيال آيو،
ائين لڳو ڄڻ رُنل رُتن ۾،
اکيون صدين کان سُتيون ئي ناهن!
هينئن تان ڪُونجون اُٿيون ئي ناهن!
قسم آ تُنهنجو ائين لڳو ڄڻ،
جُدائي کي ڀي جمال آهي!
محبتن کي زوال ناهي!!
***